ARCH+ features 10: EM2N i Stephan Trüby
O obecnie powstającej w Zurychu przestrzeni „Toni-Areal dyskutował teoretyk architektury Stephan Trüby z Mathiasem Müllerem i Danielem Niggli z biura EM2N w Zurychu. Budynek, który otwarto w 1961 jako najnowocześniejszą mleczarnię w Europie, będzie przyszłą centralną lokalizacją Akademii Sztuk Pięknych w Zurychu.
Teoretyk architektury Stephan Trüby, który prowadzi w Akademii Sztuk Pięknych w Zurychu program magisterski Spatial Design, rozważał proporcje ciała i kamienia. Bada, jak wpisują się ruchy w architekturę i jak bryła łączy się z przestrzenią. Trüby odnosi się przy tym do obiektów architektury użytkowej jak die Therme in Vals, ale także do kompleksowych systemów korytarzy i tuneli, jak również tayloryzowaną kuchnią, w której rzut poziomy wyznacza perfekcyjne drogi.
Centralnym tematem zuryskiego biura EM2N jest przenikanie się przestrzeni, jak twierdzi redaktor ARCH+ Anh-Linh Ngo, sensowne rozdzielenie pomieszczeń w sekwencje. Mathias Müller i Daniel Niggli nazywają to „organicznym funkcjonalizmem“ i powołują się przy tym na Hansa Scharoun, autora koncepcji szkół jak miast. Projekt Toni-Areal ma „niesamowitą obecność istnienia“, poświadcza Niggli, „mogliśmy zrobić ten projekt tylko dzięki temu, że widzieliśmy ten budynek urbanistycznie“. Mensę można przykładowo wykorzystywać jako miejsce zebrań, kaskady schodów jako poczekalnię. „Ważne jest żeby otworzyć ciężkie bryły we wnętrzu“, twierdzi EM2N o swojej koncepcji wewnętrznej urbanistyki. Chcą, żeby zaangażować budynek, wtedy on musi stawić opór i, inaczej niż frankfurcka kuchnia, będzie wyzwaniem dla użytkownika do podejmowania samodzielnych decyzji.
To potwierdza Trüby, który dostrzega w obiekcie Toni-Areal „pozytywne monstrum“: „Od pewnej wielkości reguły architektury przestają funkcjonować, powstają nowe reguły“. Przykładem jest zewnętrzna rampa, która dominuje budowę i EM2N wykorzystują ją jako pionowy bulwar kulturalny: „Jesteśmy ciekawi, co ludzie zrobią z tą przestrzenią publiczną progu“.
Mathias Müller i Daniel Niggli o progu: „Interesujemy się przestrzeniami architektonicznymi, ich ograniczeniami i oprawą oraz zależnościami, które powstają pomiędzy tymi przestrzeniami. Progi jako miejsca przejścia stanowią przedmiot naszego szczególnego zainteresowania.“

Zdjęcie: Człowiek i architektura krótko przed zjednoczeniem.
Zdjęcie: Akademia Sztuk Pięknych w Zurychu z Muzeum wzornictwa w obecnej siedzibie.

Wszystkie zdjęcia: David von Becker
© 2020 S. Siedle & Söhne OHG
TOP