|
| Der deutsche Beitrag für die Architektur-Biennale 2014 hinterfragt Architekturen der Repräsentation. Er kombiniert den deutschen Pavillon, zuletzt umgebaut 1938 von Ernst Haiger, mit dem Bonner Kanzlerpavillon von Sep Ruf aus dem Jahr 1964. |
Was geschieht, wenn man die beiden politisch aufgeladenen Gebäude zusammenbringt und wie die Räumlichkeiten, aber auch die Erinnerungsräume dadurch verwischen, erläutern die Kuratoren Alexander Lehnerer und Savvas Ciriacidis in unserem Videobeitrag. |
|
|
W centrum potęgi starej Republiki Bońskiej: Eksperci architektury przed repliką kominka Kanclerza w niemieckim pawilonie. Podczas ARCH+ features debatowali: Moderator Philip Ursprung, Profesor Historii sztuki i architektury na ETH Zürich, obydwaj kuratorzy Alexander Lehnerer i Savvas Ciriacidis oraz pomiędzy nimi, Dyrektor Badań tegorocznego Biennale, Stephan Trüby (od lewej). |
|
|
Alexander Lehnerer opisuje symbiozę obydwu budynków jako coś na kształt chemicznego eksperymentu, podczas którego obydwa budynki zostały „razem wymieszane“. W wyniku tego powstała pewnego rodzaju maszyna asocjacji twierdzi Lehnerer. Wielu odwiedzających zna przynajmniej jeden z pawilonów. Poprzez sytuacyjne spotkanie obydwu budynków niektóre oczekiwania zostały potwierdzone, inne zaburzone. Granica pomiędzy architekturą wystawy i wystawioną architekturą jest rozmyta.
|
|
|
Savvas Ciriacidis erläutert den Prozess der Annäherung: Wo ein Gebäude durch ein anderes beschrieben werden soll, muss exakt der Punkt ermittelt werden, an dem sich beide auf Augenhöhe begegnen. Im Falle der beiden Pavillons war eine der Stellgrößen die schiere Menge an Material, die aus Bonn mitgebracht werden musste, um ein Gleichgewicht herstellen zu können. |
|
|
Obydwa pawilony są reprezentacyjnymi budynkami, które w połączeniu tracą tę funkcję, twierdzi Anh-Linh Ngo z ARCH+. Jednakże Bungalow Kanclerza miał przedstawiać zamierzony obraz banalności. To odpowiadało duchowi czasu lat 60-tych: Niemcy musiały po wojnie i odbudowie najpierw same się odnaleźć. Ten pawilon dostarczył perfekcyjnej scenerii do pasującej medialnej inscenizacji. |
|
|
Wszystkie zdjęcia: Xandra Linsin. |
|
|
